Brons. De schoonheid van vergankelijkheid. 'Danseres'

Danseres: Ze doet denken aan de danseres van Degas. Niet echt een idee waarom. Zijn het haar lange benen? De houding? Tegen de blauwe lucht is het een gevangen wolk, een boomhuis, een ...  

Mijn laatste beelden hebben allemaal de schoonheid van het vergankelijke als onderwerp. Het gaat over imperfectie, over de kern, over oud worden, over verder kijken (voelen en denken) dan de oppervlakte en daarvan kunnen genieten. In het verval is het nieuwe verborgen. 

Afmeting: ca. 40x10x8 cm geen sokkel, gewicht beeld ca. 2000 gram

Werkproces: Met restmaterialen is dit beeld opgebouwd. afgekloven kleurpotloden, doppen, dekseltjes, restjes touw, verpakkingsmateriaal, stukjes textiel, elastiekjes, doosjes, zakjes... niets is bewerkt, zoeken naar wat er al is, restmateriaal vanuit de prullenbak. Stukjes uit de afvalbak aan elkaar gelijmd tot het beeld.

Het gietproces is onderdeel geworden van het beeldend proces.

De bronsgieter heeft om dit beeld van afval een gipsen mal gemaakt. Deze mal met beeld gaat de oven in. De rommel, het afval brandt weg. In de holle ruimte blijven asresten over, stukjes onbrandbaar materiaal. In de ruimte die ontstaat wordt brons gegoten. Niet overal kan het vloeibare brons komen; de ruimte is te klein of wordt geblokkeerd. De mal wordt kapotgeslagen. Het oorspronkelijke beeld van afval is in benadering in brons uit de mal gehaald. Het beeld werd minimaal afgewerkt. Met dank aan de bronsgieter Yakov Sala, Arhnem

Foto's: rondom, details.

LET OP:

Unica. Er is geen mal en de manier van de mal maken en het gieten heeft een uniek werk opgeleverd. Dit beeld kan niet meer gegoten worden, het is uniek.

Kleuren op de foto's wijken iets af van het origineel. De kleuren zitten tussen de getoonde foto's in.